Wijnbouw als nieuwe passie
Wijnbouw als nieuwe passie
04-03-2024
Van varkens naar wijn, dat is een hele overgang. Varkensboer heb ik eigenlijk nooit willen worden. Maar omdat ik ook niet zo goed wist wat ik wél wilde, ben ik rond mijn negentiende in mijn vaders varkenshouderij gaan werken. Daar bleef ik hangen, om uiteindelijk het bedrijf van mijn vader over te nemen.
Overstap
In vakblad Boerderij las ik een artikel over een boer die de overstap naar wijnbouw had gemaakt. Ik had niets met wijn, maar toch leek me dat wel wat en ik werd nieuwsgierig. Naast de varkens hadden we ook wat akkerbouw, we verbouwden aardappels en suikerbiet. Ik dacht: dat kunnen net zo goed druiven worden. Best naïef, want wijnmaker word je natuurlijk niet zomaar. Je moet cursussen volgen, adviseurs in de hand nemen. Toch besloten mijn vrouw Magda en ik om ervoor te gaan.
Plan voor ogen
We hadden meteen duidelijk voor ogen wat we wilden. Zo kozen we voor biologische druiven. Ook wilden we het op z’n Achterhoeks doen, dus niet in een bodega maar in een scholtenboerderij. We kozen ervoor om niet alleen druiven te verbouwen, maar ook zelf onze wijn te maken. En we vonden het belangrijk om andere mensen bij ons werk te betrekken, want het is toch best bijzonder, Achterhoekse wijn. Dus we wilden proeverijen, rondleidingen en feesten organiseren. Dat erbij betrekken begon al bij de aanplant van de druivenranken, dat hebben we helemaal handmatig gedaan met meer dan honderd vrijwilligers. Veel van hen komen nu nog steeds helpen plukken in de oogsttijd.
Lastige jaren
De beginjaren waren lastig, want je hebt de eerste jaren nog geen omzet. We hadden nog steeds onze varkens, maar de bank en de corporatie waarbij we
aangesloten waren zagen ons als gestopte boer. Dat had financiële consequenties. Ook de eerste jaren dat we wel konden oogsten, waren nog lastig. Wijn van eigen bodem stond niet goed bekend en er was veel concurrentie. Maar langzaamaan begon het te lopen en nu draaien we goed. We verkopen onze wijnen zelf, maar ook via horeca en landwinkels in de Achterhoek.
Verhaal vertellen
Het leven als wijnboer is veel afwisselender dan dat als varkensboer. Het is ook stressvol, je bent afhankelijk van het weer. Ook vogels en wespen kunnen zomaar je oogst verpesten. Ik vind het leuk dat je gedurende het jaar steeds met iets anders bezig bent. In de winter zijn dat vooral snoeiwerkzaamheden, in het voorjaar gaat ons terras open en in het najaar heb je natuurlijk de oogst. Wijn maken en bottelen doen we het hele jaar door. Ik ben van huis uit geen grote prater, als jongetje stotterde ik. Nu vind ik het leuk om mensen mee te nemen de wijngaard in en ons verhaal te vertellen. In het Duits klinkt dat trouwens nóg leuker, ‘von schwein nach wein’.
Mijlpalen
Als wijnboer heb ik mooie dingen meegemaakt. Toen koning Willem-Alexander en koningin Máxima na de kroning hun eerste buitenlandse reis maakten naar het Duitse Wiesbaden, mocht ik daar vierhonderd flessen wijn komen brengen. De eerste Nederlandse wijn ooit die goud won bij de keuring, was een wijn van ons. Ook is het televisieprogramma Binnenste Buiten bij ons komen filmen. Dat zijn mijlpalen om trots op te zijn. Ja, ik heb mijn passie gevonden. En het mooie is: onze twee zonen hebben al toegezegd dat ze het wijngoed straks willen overnemen. Dus voorlopig blijft er kwaliteitswijn uit Gendringen komen!
